عنوان فارسی مطالعه:

شاخص‌های کلیدی برای ارزیابی عملکرد بیمه سلامت ایران

عنوان انگلیسی مطالعه:

Key indicators for evaluating Iran's health insurance performance

چکیده مطالعه:

مقدمه:

ارزیابی عملکرد یک بخش حیاتی در مدیریت سازمان‌ها است، به‌ویژه در بخش سلامت که مدیریت مالی و منابع تأثیر مستقیم بر سلامت عمومی دارد. سازمان بیمه سلامت ایران (IHIO) که مسئول پوشش بیش از نیمی از جمعیت کشور است، با چالش‌هایی ناشی از افزایش هزینه‌های مراقبت‌های سلامت و تحریم‌های بین‌المللی مواجه است. این مطالعه با تمرکز بر شناسایی شاخص‌های ارزیابی عملکرد در سازمان بیمه سلامت ایران، در پی ارائه یک چارچوب نظام‌مند برای سنجش کارآمدی و پاسخگویی این سازمان و هم‌سویی آن با سیاست‌های ملی سلامت ایران است.

روش مطالعه:

این مطالعه از یک رویکرد چند روشی شامل تحلیل محتوا، مرور دامنه‌ای و اجماع خبرگان استفاده کرد و در چهار مرحله انجام شد: (1) تحلیل محتوای سیاست‌ها، (2) مرور دامنه‌ای متون، (3) تجمیع و غربالگری شاخص‌ها و (4) تدوین فراداده شاخص‌ها. تحلیل محتوا شامل بررسی اسناد قانونی و سیاست‌های حاکم بر سازمان بیمه سلامت ایران از سال 1994 تا 2024 بود. یک مرور دامنه‌ای با استفاده از کلیدواژه‌های مرتبط با ارزیابی بیمه سلامت انجام شد و 40 مطالعه مرتبط از پایگاه‌های داده بین‌المللی انتخاب گردید. شاخص‌ها طی سه مرحله توسط پانل‌های خبرگی و روش دلفی بر اساس شایستگی فنی، امکان‌پذیری و انسجام غربال شدند. در نهایت، شاخص‌ها اولویت‌بندی شده و پروفایل‌های فراداده تفصیلی برای هر یک تدوین شد.

یافته‌ها:

در مجموع 544 شاخص ارزیابی عملکرد شناسایی شد. پس از مرحله اول غربالگری، 339 شاخص حذف گردید و 205 شاخص در 12 حوزه موضوعی طبقه‌بندی شدند. مراحل بعدی غربالگری این فهرست را به 78 شاخص کاهش داد که از میان آن‌ها 26 شاخص بر اساس ارتباط آن‌ها با عملکرد سازمان بیمه سلامت ایران در اولویت قرار گرفتند. در میان این شاخص‌ها، «درصد جمعیت تحت پوشش بیمه سلامت» به‌عنوان شاخص دارای بالاترین اولویت ظاهر شد که شایستگی فنی و انسجام بسیار بالایی را نشان می‌داد. این یافته‌ها نقش حیاتی گزارش‌دهی شفاف و مدیریت راهبردی منابع را در بهبود عملکرد و ارتقای عدالت در پوشش بیمه سلامت ایران برجسته می‌کند.

نتیجه‌گیری:

این مطالعه 26 شاخص کلیدی برای ارزیابی عملکرد سازمان بیمه سلامت ایران را شناسایی کرد و اهمیت پوشش بیمه‌ای و مدیریت مالی را برجسته ساخت. تقویت همکاری با ارائه‌دهندگان خدمات سلامت و بهبود شفافیت می‌تواند اعتماد عمومی را افزایش داده و عملکرد و بهره‌وری سازمان را بهبود بخشد. یافته‌ها بر ضرورت تقویت همکاری‌های راهبردی میان سازمان بیمه سلامت ایران و ارائه‌دهندگان خدمات سلامت تأکید دارند و پیشنهاد می‌کنند که تخصیص منابع و اجرای سیاست‌ها برای دستیابی به پیامدهای بهتر سلامت در ایران بهبود یابد.