رشد و افزایش حجم خدمات قابل ارائه بخش سلامت و بالا رفتن سطح انتظارات مردم از دولت برای افزایش کارایی و اثربخشی از یک سو، و هزینه­‌های سرسام­آور اداره امور بخش عمومی همراه با کسری بودجه دولت از سوی دیگر، برخی از دلایلی هستند که منجر به گرایش شدید به سوی کارایی و بهره­ وری نظام سلامت شده است. این مساله از نظر توسعه اقتصادی و اجتماعی و توزیع امکانات رفاهی بسیار حائز اهمیت می­ باشد. عدم وجود کارایی و اثربخشی خدمات، نه تنها کیفیت و سطح زندگی را کاهش می­دهد، بلکه مانع بهبود در سایر بخش­های اقتصادی، افزایش بی­ عدالتی و نابرابری­ های اجتماعی و در نتیجه بروز مشکلات سیاسی می­شود. این ویژگی به خصوص در کشور­های در حال رشد، با توجه به زیر ساخت­‌های اقتصادی و آسیب‌­پذیری شدید آن­ها در رویارویی با نوسانات بازار­های پول و کالا دوچندان می­شود. زیرا به رغم سیر صعودی تقاضا برای دریافت کالاها و خدمات سلامت، همواره با محدودیت منابع رو­ به ­رو هستند. به­ طوری­که پاسخگویی کامل به نیاز مصرف­کنندگان این بخش حتی در پیشرفته­‌ترین کشورهای دنیا نیز عملاَ دور از دسترس به نظر می­رسد. همچنین عدم کارایی در هر بخشی از سیستم که وجود داشته باشد، احتمال دارد که بهبود سلامت بیماران را که ممکن است با استفاده از منابع کمتر قابل دستیابی باشد، مختل نماید. لذا بهبود کارایی، یک هدف سیاسی محسوب می­شود، به ویژه در سیستم­ هایی که دارای محدودیت جدی منابع می­باشند. به همین جهت موضوع کارایی یکی از مسائل اصلی سیاست­گذاران و مدیران سلامت می­باشد، به ویژه در سیستم ­هایی که دارای محدودیت جدی منابع می­باشند.

بیمارستان­ ها به عنوان یکی از پر هزینه ­ترین مراکز ارائه­ دهنده خدمات سلامت در نظام سلامت به حساب می­آیند. تمرکز صرف بر اثربخشی خدمات بیمارستانی و عدم توجه به کارایی منجر به افزایش هزینه‌های بیمارستانی شده است. این موضوع در بلند مدت موجب افزایش بیماری‌ها، ناتوانی­ها و معلولیت ­ها خواهد شد که در بعد کلان منجر به ایجاد مسایل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی فراوانی برای یک کشور می‌شود. لذا توجه به ارتقا کارایی بیمارستان ها اهمیت دوچندان پیدا می کند؛ با توجه به علل متفاوت ناکارایی در بیمارستان ها، راهکارهای متعدد و متفاوتی برای این مساله وجود دارد که در این خلاصه سیاستی به بررسی این موضوع می پردازیم.

با توجه به مطالعه تحلیلی انجام شده؛ پیشنهادات ما؛

بررسی و تحلیل راهکارهای ارتقا کارایی بیمارستان ها نشان می دهد که به نظر می رسد که مدیران و سیاست گذاران نظام سلامت باید مجموعه از راهبردها و گزینه های سیاستی را با اولویت راهکارهای مرتبط با سیاست گذاری های کلان و راهکارهای مدیریتی در دستور کار قرار دهند. با توجه به اهمیت و قابل اجرا بودن گزینه های سیاستی ارائه شده جهت ارتقا کارایی بیمارستان ها، توجه به اجرایی نمودن همزمان آنها با تاکید بر راهکارهای زیر پیشنهاد می شود:

0. اجرایی نمودن ضابطه ­ها و قوانینی که در استانداردهای اعتباربخشی برای انتخاب مدیران وجود دارد
1. ایجاد و فعال نمودن کمیته بهره­برداری از منابع بیمارستان
2. چابک­سازی فرآیندهای بیمارستانی
3. پایش مستمر عملکرد بیمارستان­ ها بر اساس نمودارهای مختلف گرافیکی؛ استفاده از نتایج این تحلیل­ ها در تصمیم­ گیری­ های داخلی بیمارستان
4. کارآمد نمودن بازپرداخت به بیمارستان ­ها و شیوه بودجه بندی دولتی، به شیوه­ای که انگیزه لازم برای ارتقای کارایی در بیمارستان­ ها وجود داشته باشد
5. بهره­گیری از ارزیابی فناوری بیمارستانی
6. پیش­ بینی اندازه بهینه تخت بیمارستانی موردنیاز و سیاست­گذاری برای توسعه تخت­ های بیمارستانی
7. تقویت نظام­ های اطلاعاتی به ویژه برای مدیریت بیمارستان­ های بزرگ
8. در دستور کار قرار گرفتن مدل­ های نوین ارائه خدمات سلامت که مبتنی بر بیمارستان نباشند (مراقبت در منزل، پزشکی از راه دور، ...)
9. پایش مستمر عملکرد بیمارستان­ ها بر اساس نمودارهای مختلف گرافیکی؛ استفاده از نتایج این تحلیل­ ها در تصمیم­ گیری اعطای مجوز توسعه تخت­های بیمارستان­ ها یا احداث بیمارستان جدید در منطقه
10. ارزیابی اقتصادی عملکرد بیمارستان­ ها و ارائه بازخورد به آن­ها