برخی کشورها برای مقابله با بحران جهانی اخیر ناشی از پاندمی کووید-19، رویکرد دولت واحد (WoG) و جامعه واحد (WoS) را اتخاذ کرده‌اند. با اعمال رویکرد WoG، بخش‌های فراتر از سلامت باید برای دستیابی به یک پاسخ یکپارچه دولت به مسائل خاص مانند اورژانس‌های جهانی سلامت، فراتر از مرزها همکاری کنند. علاوه بر این، رویکرد WoS جوامع را در مرکز پاسخ قرار می‌دهد که برای مقابله موثر با بحران‌ها حیاتی است. پاندمی کووید-19 با سخت‌ترین تحریم‌های سیاسی و اقتصادی یکجانبه در ایران همزمان شد. اجرای استراتژی‌های پیشگیرانه و محدودکننده بدون یک رویکرد سفارشی WoG-WoS می‌تواند گمراه‌کننده باشد. کمیته ملی کووید-19 (NCC) برای تقویت همکاری لازم چند بخشی برای مقابله با این بیماری در ایران تشکیل شد. با این وجود، ایران تاکنون با هفت موج پاندمی کووید-19 مواجه شده است که هر یک ویرانگرتر از موج قبلی بوده است. از آنجا که NCC به طور معناداری با نمایندگان جامعه مدنی تعامل نداشت، می‌توان ادعا کرد که مشارکت اجتماعی در ارتقای سلامت در ایران کافی بوده است. اعمال رویکردهای WoG-WoS می‌توانست عملکرد بهتری در مقابله با بحران کووید-19 تسهیل کند؛ کشورهایی که در مقابله با این همه‌گیری اخیر عملکرد بهتری داشته‌اند، از بسیج اجتماعی و تعامل معنادار با همه بخش‌ها، از جمله بازیگران دولتی و غیردولتی بهره‌مند شده‌اند. ما حمایت خود را از اتخاذ ابتکارات سفارشی برای تقویت چنین رویکردی در مقابله با بحران‌های بالقوه آینده در ایران و خارج از کشور اعلام می‌داریم.