عنوان فارسی مطالعه:

بدتر از بدترین: نابرابری چاقی، عوامل تعیین‌کننده و گزینه‌های سیاستی در ایران

عنوان انگلیسی مطالعه:

Worse becomes the worst: obesity inequality, its determinants and policy options in Iran

چکیده مطالعه:

مقدمه:

این مطالعه به بررسی نابرابری چاقی و شناسایی عوامل تعیین‌کننده آن در جمعیت ایران پرداخته است. همچنین، تأثیر سیاست‌های اجراشده بر این نابرابری‌ها را نیز مورد بررسی قرار داده است.

روش مطالعه:

مطالعه به دو مرحله تقسیم شد. ابتدا یک مرور سریع از نابرابری در شیوع چاقی در ایران انجام شد. سپس عوامل اصلی این نابرابری در یک مطالعه کیفی بررسی شد. علاوه بر این، سیاست‌های ایران در مقابله با چاقی از منظر برابری مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از روش نمونه‌گیری گلوله برفی هدفمند، ۳۰ مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با ذی‌نفعان مختلف چاقی انجام شد. روش تحلیل محتوا بر اساس چارچوب کوربین و اشتراوس و با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA-2020 به کار رفت.

یافته‌ها:

نابرابری‌هایی در شیوع چاقی بر اساس محل سکونت، جنسیت، آموزش و سایر ویژگی‌های اجتماعی-اقتصادی در ایران شناسایی شد. شرکت‌کنندگان اعتقاد داشتند که چاقی و نابرابری از طریق علل فوری و علل میانی به هم مرتبط هستند. نابرابری در دسترسی به غذای سالم، امکانات فعالیت بدنی و مراقبت‌های بهداشتی از جمله علل فوری این نابرابری هستند. عوامل میانی شامل نابرابری در برابر زنان، کودکان و پناهندگان و همچنین دسترسی نابرابر به اطلاعات، آموزش و منابع مالی است. سیاست‌گذاران باید سیاست‌های کنترل چاقی مبتنی بر عدالت را اجرا کنند.

نتیجه‌گیری:

نابرابری چاقی در ایران یک مسئله تهدیدکننده سلامت است که می‌تواند مانع از دستیابی به اهداف توسعه انسانی شود. مقابله با علل بنیادی چاقی، شامل نابرابری‌ها، باید مورد توجه قرار گیرد.