آب معدنی یکی از منابع آب آشامیدنی در بسیاری از کشورهای خشک و نیمه خشک، از جمله ایران است. بزرگترین نگرانی، اثرات بهداشتی قرار گرفتن در معرض غلظت‌های بیش از حد نیترات در آب آشامیدنی به دلیل ایجاد متمیوگلوبینمی در کودکان است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت نیترات و ارزیابی خطر آن در آب آشامیدنی بطری‌شده در ایران انجام شد. در این مطالعه، 71 برند مختلف آب معدنی شناسایی شد. سپس غلظت نیترات در نمونه‌های آب با استفاده از کروماتوگرافی یونی شماره 4110 مطابق استانداردهای روش‌های بررسی آب و فاضلاب اندازه‌گیری شد. ضریب خطر (HQ) نیترات با استفاده از فرمولی مبتنی بر متغیرهای ورودی از جمله غلظت نیترات، آب سرانه، وزن بدن و دوز مرجع محاسبه شد. نتایج نشان داد که غلظت نیترات در آب معدنی در محدوده 0.146–50.1 mg/L (میانگین 10.55 mg/L) بود که در یکی از آن‌ها، غلظت نیترات بالاتر از دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی بود. مقادیر میانگین EDI برای نیترات در گروه‌های مختلف نوزادان، کودکان، نوجوانان و بزرگسالان به ترتیب 0.0795، 0.5633، 0.3976 و 0.3186 mg/kg بود. مقادیر میانگین HQ برای نیترات در گروه‌های مختلف نوزادان، کودکان، نوجوانان و بزرگسالان به ترتیب 0.0528، 0.3737، 0.2638 و 0.2114 بود. به طور کلی، ضریب خطر (HQ>1) برای جمعیتی که آب معدنی مصرف می‌کنند، باید استراتژی‌های مناسب برای کاهش غلظت نیترات در آب معدنی در نظر گرفته شود.