عنوان فارسی مطالعه:

شانزده سال تجربه سلامت الکترونیک در ایران: تحلیل کیفی محتوای سیاست‌های ملی

عنوان انگلیسی مطالعه:

Sixteen years of eHealth experiences in Iran: a qualitative content analysis of national policies

چکیده

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مقدمه:

به عنوان یک عنصر اصلی در تمامی سیستم‌های بهداشتی و یک حوزه چندبخشی، سلامت الکترونیک نقش مهمی در تسریع دستیابی به اهداف توسعه پایدار (SDG)، به ویژه پوشش جهانی سلامت (UHC) دارد. هدف ما ارائه درک بهتری از تجربیات اخیر در زمینه سیاست‌گذاری سلامت الکترونیک، به ویژه در چارچوب‌بندی فرآیند سیاست‌ها و استراتژی‌ها، در تلاش برای توسعه توصیه‌های مبتنی بر شواهد است که می‌تواند فرمول‌بندی، اجرای و توسعه آینده سیاست‌گذاری سلامت الکترونیک در ایران را اطلاع دهد.

روش شناسی:

ما یک تحلیل اکتشافی، توصیفی، مقایسه‌ای، گذشته‌نگر و طولی از سیاست‌های سلامت الکترونیک با استفاده از تحلیل محتوا از اسناد کلان و سایر اسناد کلیدی سیاست‌های ملی، با راهنمایی معیارهای گزارش‌دهی تحقیقات کیفی (COREQ) انجام دادیم. یک جستجوی سیستماتیک و هدفمند برای شناسایی اسناد قابل دسترسی عمومی مرتبط با سیاست‌های سلامت الکترونیک در ایران انجام شد، به دنبال مصاحبه‌های عمیق، نیمه‌ساختار یافته، باز با افراد کلیدی ملی هدفمند در زمینه سلامت الکترونیک. MAXQDA® 12 برای کمک به تحلیل داده‌های کیفی استفاده شد.

یافته ها:

ما 13 سند سیاست ملی را بازیابی و گنجاندیم که 16 سال تجربه ثبت شده سیاست سلامت الکترونیک در ایران، از سال 2004 تا 2020 را نشان می‌دهند. تحلیل ما هفت دسته اصلی را به عنوان چالش‌های سیاست‌های سلامت الکترونیک در ایران نشان داد: (1) فقدان دیدگاه جامع و کلی از تمام اجزای سلامت الکترونیک؛ (2) فقدان برنامه‌های بلندمدت و استراتژیک در مورد سلامت الکترونیک؛ (3) عدم انسجام بین اسناد سیاست ملی؛ (4) زمان‌بندی غیر واقعی و غیر عملی اسناد سیاست؛ (5) شناسایی نامناسب و عدم مشارکت بازیگران کلیدی در توسعه و اجرای سیاست‌های سلامت الکترونیک؛ (6) اولویت پایین سلامت الکترونیک در سیستم سلامت ملی، و (7) تمرکز غیر متعارف و توجه به پرونده الکترونیک سلامت (EHR).

نتیجه گیری:

جهت مشاهده و دریافت مقاله کلیک کنید