عنوان فارسی مطالعه:

تأثیر عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت بر رشد کودک در اوایل زندگی: تحلیل کیفی در بافت ایران

عنوان انگلیسی مطالعه:

The impact of social determinants of health on early childhood development: a qualitative context analysis in Iran

چکیده

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مقدمه:

عوامل اجتماعی تأثیر قابل‌توجهی بر رشد کودکان و توانایی‌ها و ظرفیت‌های آن‌ها، به‌ویژه در اوایل کودکی دارند. این عوامل می‌توانند نابرابری در شرایط زندگی کودکان ایجاد کنند و در نتیجه منجر به تفاوت در ابعاد مختلف رشد از جمله جنبه‌های اجتماعی، روانشناختی، شناختی و عاطفی شوند. ما هدف داشتیم عوامل اجتماعی تعیین‌کننده رشد کودک در اوایل زندگی (ECD) در ایران را شناسایی و تحلیل کنیم و پیامدهای سیاستی برای بهبود این زمینه اجتماعی را ارائه دهیم.

روش شناسی:

در یک مطالعه کیفی، داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختار یافته با 40 نفر از کارشناسان از اکتبر 2017 تا ژوئن 2018 جمع‌آوری شد. بر اساس چارچوب لیچتر (1979) و با استفاده از رویکرد استنتاجی، دو پژوهشگر مستقل تحلیل داده‌ها را انجام دادند. ما از نرم‌افزار MAXQDA.11 برای مدیریت داده‌ها استفاده کردیم.

یافته ها:

ما چالش‌های مرتبط با زمینه ECD را به شکل 8 موضوع و 22 زیرموضوع در 4 دسته تحلیلی مرتبط با عوامل اجتماعی تعیین‌کننده ECD شناسایی کردیم، از جمله: عوامل ساختاری (عوامل اقتصادی: 6 زیرموضوع، عوامل سیاسی: 2 زیرموضوع)، عوامل اجتماعی-فرهنگی (تنظیم اجتماعی-فرهنگی جامعه: 6 زیرموضوع، تنظیم اجتماعی-فرهنگی خانواده: 4 زیرموضوع)، عوامل محیطی یا بین‌المللی (نقش سازمان‌های بین‌المللی: 1 زیرموضوع، تحریم‌های سیاسی: 1 زیرموضوع) و عوامل موقعیتی (عوامل ژنتیکی: 1 زیرموضوع، پدیده آلودگی هوا: 1 زیرموضوع). ما توانستیم 24 توصیه سیاستی برای بهبود زمینه موجود ECD از مصاحبه‌ها و ادبیات شناسایی کنیم.

نتیجه گیری:

با توجه به چالش‌های مرتبط با عوامل اجتماعی تعیین‌کننده ECD، مانند افزایش آسیب‌های اجتماعی، کاهش سرمایه اجتماعی، عدم آگاهی عمومی، افزایش نابرابری‌های اجتماعی-اقتصادی، بی‌ثباتی اقتصادی، که می‌تواند منجر به سوءاستفاده و بی‌توجهی به کودکان یا تفاوت‌های ناعادلانه در رشد و توسعه آن‌ها شود، گزینه‌های سیاست‌گذاری زیر پیشنهاد می‌شود: تمرکز بر برابری از دوران کودکی در سیاست‌ها و برنامه‌ها، ایجاد یکپارچگی بین سیاست‌ها و برنامه‌ها از بخش‌های مختلف، اولویت‌بندی کودکان در چتر رفاه، توانمندسازی خانواده‌ها، افزایش آگاهی جامعه و گسترش خدمات و حمایت از خانواده‌ها، به‌ویژه خانواده‌های محروم مشمول یارانه‌های ویژه.

جهت مشاهده و دریافت مقاله کلیک کنید