عنوان فارسی مطالعه:

همه گیری کووید19 و یادگیری سیاست‌های مقایسه‌ای بهداشتی در ایران

عنوان انگلیسی مطالعه:

COVID-19 Pandemic and Comparative Health Policy Learning in Iran

چکیده مطالعه:

مقدمه:

در تاریخ 11 مارس 2020، سازمان جهانی بهداشت بیماری کرونا ویروس جدید (COVID-19) را به‌عنوان یک پاندمی جهانی اعلام کرد. این بیماری از دسامبر 2019 در چین آغاز شد و اولین موارد آن در 19 فوریه در شهر قم، ایران به‌طور رسمی اعلام شد. تا تاریخ 3 آوریل 2020، 206 کشور بیش از 932166 مورد ابتلا و 46764 مرگ را گزارش کرده‌اند. ایران نیز در کنار چین، آمریکا، ایتالیا، اسپانیا و آلمان از جمله کشورهایی است که شدیداً تحت تأثیر این بیماری قرار گرفته است. از آن بدتر، کشورهایی مانند ایران برای تأمین تجهیزات پزشکی و داروهای نجات‌دهنده به دلیل تحریم‌های سیاسی با مشکلات مضاعفی مواجه‌اند.

روش مطالعه:

این مقاله از طریق تحلیل محتوای سیستماتیک و با استفاده از الگوی سیاست‌های بهداشتی، به مقایسه سیاست‌ها و استراتژی‌هایی که ایران برای مقابله با COVID-19 اتخاذ کرده، با توصیه‌های چین و سازمان جهانی بهداشت می‌پردازد.

یافته‌ها:

ایران قبل و بعد از ورود ویروس، سیاست‌های مبتنی بر شرایط خود را برای مقابله با شیوع COVID-19 تدوین کرده است. چالش‌های اصلی در تدوین سیاست‌ها شامل نبود رویکرد جامع دولتی و اجتماعی، کمبود تجهیزات حفاظتی و نجات‌بخش و تأخیر در تصمیم‌گیری‌های قاطعانه است.

نتیجه‌گیری:

COVID-19 یک بیماری در حال گسترش است؛ از این رو یادگیری سیاست‌ها برای تدوین و اجرای مناسب آنها امری حیاتی است. ایران تلاش‌های زیادی برای مقابله با این بیماری انجام داده است، اما اقداماتی هماهنگ‌تر، به‌موقع‌تر و کارآمدتر برای نجات جان‌ها و کاهش شیوع این بیماری بیش از همیشه ضروری است.