برنامه سیستم بهداشت برای اجرای توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی: یک مطالعه کیفی در ایران
مقاله "برنامه سیستم بهداشت برای اجرای توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی: یک مطالعه کیفی در ایران" در مجله "بهداشت عمومی BMC" منتشر شد.

عنوان فارسی مطالعه:
برنامه سیستم بهداشت برای اجرای توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی: یک مطالعه کیفی در ایران
عنوان انگلیسی مطالعه:
Health system plan for implementation of Paris agreement on climate change (COP 21): a qualitative study in Iran
چکیده مطالعه:
مقدمه:
اطمینان از سلامت عمومی در هر گونه بحث سیاستگذاری درباره تغییرات اقلیمی امری ضروری است. توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی یک قرارداد جهانی است که کشورها از طریق آن به یک معاهده بهداشت عمومی متعهد شدهاند. این توافقنامه بستر مناسبی برای کاهش و سازگاری فراهم کرده است. این مطالعه با هدف ارائه چارچوبی مبتنی بر شواهد برای سیاستگذاری در سیستم بهداشت ایران، به منظور کاهش اثرات نامطلوب تغییرات اقلیمی بر سلامت عمومی و افزایش سازگاری سیستم بهداشتی انجام شد.
روش مطالعه:
این مطالعه یک پژوهش کیفی است. ابتدا با استفاده از روش دلفی، مولفههای مرتبط با وظایف و سیاستگذاری سیستم بهداشتی در ایران را از متن توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی استخراج کردیم. بیست و سه کارشناس در زمینه بهداشت و تغییرات اقلیمی با روش نمونهگیری هدفمند و گلوله برفی به عنوان شرکتکنندگان در دلفی شناسایی شدند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه ساختار یافته بود و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 25 انجام شد.
یافتهها:
هفتاد و نه مولفه در قالب نه دستهبندی استخراج شد. مهمترین نمونههای اجرای توافقنامه پاریس در سیستم بهداشتی ایران شامل مشارکت در تدوین راهبردهای کاهش و سازگاری، شناسایی گروههای آسیبپذیر، ارزیابی آسیبپذیری، افزایش ظرفیت ارائه خدمات بهداشتی در رویدادهای شدید، استفاده از سیستمهای هشدار زودهنگام، بهرهگیری از فناوریهای جدید، ارزیابی مداخلات، حمایت مالی، افزایش تعداد تحقیقات، افزایش دانش و مهارت کارکنان، و در نهایت آگاهی عمومی بود.
نتیجهگیری:
سیاستگذاری مبتنی بر شواهد برای توسعه برنامههای موثر در کنترل اثرات سلامت تغییرات اقلیمی ضروری است. این پژوهش، ترجمه سیاستها و تطبیق مقررات خرد و کلان توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی را مطابق با زمینه سیاسی سیستم بهداشتی ایران فراهم کرد. یافتههای ما زمینه را برای گامهای بیشتر در راستای توانمندسازی و افزایش تابآوری سیستم بهداشتی، مداخلات سازگاری، ارزیابی، شناسایی موانع و تسهیلگرها برای کاهش اثرات نامطلوب تغییرات اقلیمی در ایران و حتی فراتر از آن هموار خواهد ساخت.
جهت مشاهده و دریافت مقاله کلیک کنید
ارسال نظر